Spektakle WRD podczas Warszawskich Spotkań Teatralnych | 18.05-1.06.2024

Spektakle Studentek i Studentów Wydziału Reżyserii i Dramaturgii nagrodzone podczas 13. Forum Młodej Reżyserii zostały zaprezentowane podczas 44. Warszawskich Spotkań Teatralnych (WST) – jednego z najstarszych i najbardziej prestiżowych polskich festiwali teatralnych.
Warszawskie Spotkania Teatralne to szansa na obejrzenie spektakli, które w minionym sezonie szczególnie zaznaczyły się na teatralnej mapie Polski. W tym roku w programie WST znalazło się szesnaście spektakli z całego kraju, w tym przegląd prac studenckich, a także spotkania z publicznością, koncerty i warsztaty.

W nurcie studenckim publiczność miała okazję zobaczyć pięć pokazów studentek i studentów Wydziału Reżyserii i Dramaturgii AST:
PIES | Reżyseria Barbara Bendyk, Scenariusz: Barbara Bendyk, Szymon Król
BAJKA NA DOBRANOC | Koncepcja, reżyseria i dramaturgia: Miłosz Mieszkalski, Małgorzata Czerwień
PRACA Z AKTOREM. PROCES | Reżyseria: Eugenia Balakireva
PRAWDZIWE ROSENTHALE | Scenariusz i reżyseria: Tadeusz Pyrczak
SPOŁECZNE SPA | Reżyseria, dramaturgia: Bartłomiej Juszczak i Marcel Osowicki

PIES
Reżyseria: Barbara Bendyk – III r. Wydziału Reżyserii i Dramaturgii AST
Tekst: Barbara Bendyk, Szymon Król (II r. WRD), na podstawie improwizacji aktorskich
Występują: Michał Badeński, Joanna Karcz, Olga Wojtkowiak, Jan Marczewski

Młodej parze, mierzącej się z trudnościami małżeńskimi, ucieka pies. W sytuacji kryzysowej bohaterowie zostają wystawieni na próbę. Chcąc odnaleźć psa, zwracają się o pomoc do kobiety, która twierdzi, że potrafi nawiązywać telepatyczny kontakt ze zwierzętami. Jej zdolności przydadzą się nie tylko podczas poszukiwań zaginionego zwierzęcia…
„Pies” to próba zagłębienia się w relacje międzyludzkie i międzygatunkowe z obu perspektyw. To spojrzenie na różne metody komunikacji reprezentowane przez każdą z postaci.

BAJKA NA DOBRANOC
Koncepcja, reżyseria, dramaturgia: Miłosz Mieszkalski, Małgorzata Czerwień – IV r. Wydział Reżyserii i Dramaturgii AST
Scenografia, światła, kostiumy: Julia Furdyna
Muzyka: Karol Augustyniak
Występują: Michał Badeński, Bartosz Cwaliński, Aleksander Gałązka, Wiktoria Karbownik, Maciej Kokot, Stanisław Nowak, Gabriela Szmel
Scenariusz współtworzony z zespołem
Wyobraźmy sobie, że kryzys klimatyczny z powodu braku reakcji, stał się na tyle wszechobecny i potężny, że już nic nie można zrobić. Koniec świata już się rozpoczął, ale jeszcze się nie skończył. Co można zrobić w takiej sytuacji? Może po prostu mu się przyjrzeć, spróbować zobaczyć jego piękno? Bajka na dobranoc jest wielogłosową medytacją nad schyłkiem. Spektakl powstał w ramach pracy kolektywnej, bez ścisłego podziału na reżysera, dramaturżkę, realizatorów i wykonawców.

PAWDZIWE ROSENTHALE
Scenariusz i reżyseria: Tadeusz Pyrczak – IV r. Wydziału Reżyserii i Dramaturgii AST
Występują: Wiktoria Krążek, Bartosz Cwaliński, Paweł Kruszelnicki

Kiedy człowiek osiąga punkt, po którym jest już za późno, by zmienić swoje życie?Czy dawne nawyki w ogóle można porzucić na zawsze? Czy istnieje szansa na przerwanie cyklu przemocy przekazywanej z pokolenia na pokolenie? W spektaklu reżyser odtwarza przejmujący rodzinny świat swojego ojca, tłamszonego przez toksyczne mechanizmy obronne własnego ojca. W spektaklu zderzą się dwa światy, stary i młody, które mają ze sobą więcej wspólnego, niż jesteśmy gotowi przyznać.

PRACA Z AKTOREM. PROCES
Reżyseria: Eugenia Balakireva – III rok Wydział Reżyserii i Dramaturgii AST
Tekst: Eugenia Balakireva, Inga Chmurzyńska (III r. WA)
Występują: Inga Chmurzyńska, Eugenia Balakireva
Opieka pedagogiczna: Maciej Podstawny
Wychodząc od fragmentów „Instrukcji dla pań sprzątających” Lucii Berlin, reżyserka i aktorka próbują przez pryzmat własnych wspomnień i doświadczeń przyjrzeć się historii o śmierci matki – śmierci, która wywołuje potrzebę przemyślenia utraconej relacji. Punktem wyjścia dla adaptacji jest pytanie: „Co skłania ludzi do opowiadania historii?”. Kiedy następuje ten moment, w którym wreszcie nabieramy odwagi, by opowiedzieć o czymś osobistym i bolesnym? Czy po podzieleniu się tym osobistym doświadczeniem następuje oczyszczenie? Czy nasza twórczość może być elementem psychoterapii? Czy robi się tylko gorzej?

SPOŁECZNE SPA | REŻ. BARTŁOMIEJ JUSZCZAK
Reżyseria, dramaturgia: Bartłomiej Juszczak (V r. WRD) i Marcel Osowicki
Choreografia: Martyna Dyląg, Sandra Guzowska, Aleksandra Kądziołka
Scenografia, kostiumy, światła i wideo: Jakub Kotynia
Produkcja: Centrum Kultury w Lublinie / Przestrzenie Sztuki
Występują: Martyna Dyląg, Sandra Guzowska, Aleksandra Kądziołka, Bartłomiej Juszczak, Marcel Osowicki

To spektakl dla wszystkich tych, którzy stoją, leżą lub tańczą w ramach protestu. Każda osoba uczestnicząca w manifestacji decyduje się na radykalny gest wystawienia na ulicy swojego bezbronnego ciała. Emocje kontenerowane są w ciele, bo to właśnie ciało staje się jedynym środkiem wypowiedzi i jedynym narzędziem stawiającym realny opór w sytuacji protestu. Ciało, które pamięta i koduje. Ciało – nośnik skumulowanych społecznych frustracji i lęków.