Sukces Maxa Nowotarskiego – stypendysty Programu Erasmus+ – na 14. FMR
20.11.2024
Spektakl „Ja też chcę nauczyć się zabijać ludzi, proszę pomóżcie mi, czyli przemoc jest też okej” autorstwa Maxa Nowotarskiego zdobył uznanie krytyków i jurorów 14. Forum Młodej Reżyserii, otrzymując trzy prestiżowe nagrody: Rezydencję Artystyczną w TR Warszawa, Nagrodę Dyrektora Teatru Łaźnia Nowa oraz Międzynarodowego Festiwalu Boska Komedia Bartosza Szydłowskiego – zaproszenie do prezentacji w ramach Festiwalu, a także Nagrodę Teatru Dramatycznego w Warszawie – możliwość prezentacji spektaklu na Warszawskich Spotkaniach Teatralnych.
Max Nowotarski, urodzony w 1994 roku w ukraińskiej Winnicy, studiował teatrologię na uniwersytetach w Pradze, Frankfurcie i Wiedniu oraz reżyserię teatralną w JAMU Brnie i w AST Krakowie w ramach Programu Erasmus+, łączy w swojej pracy osobiste doświadczenia z głęboką analizą kultury europejskiej, oferując widzom przestrzeń do konfrontacji z najtrudniejszymi pytaniami współczesności.
Spektakl, prezentowany w nurcie OFF!, to autoironiczny i prowokacyjny esej teatralny o kryzysie europejskiego humanizmu w czasach wojny. Powstał jako połączenie dwóch egzaminów – z przedmiotów: „Dramaturgia przestrzeni publicznej” pod opieką prof. Grzegorza Niziołka oraz „Reżyseria i inscenizacja” pod opieką mgr. Marcina Wierzchowskiego – na Wydziale Reżyserii i Dramaturgii krakowskiej AST. I można go uznać za jeden z ważniejszych głosów młodego pokolenia reżyserów, zmuszający do refleksji nad tym, jak europejska kultura odpowiada na wyzwania świata pełnego napięć i przemocy.
„Ja też chcę nauczyć się zabijać ludzi, proszę pomóżcie mi, czyli przemoc jest też okej”
Reżyseria, Scenariusz: Max Nowotarski
Obsada: Michał Dudkowski, Leonard Koterski, Max Nowotarski
Erasmus+ – program Unii Europejskiej wspierający międzynarodową współpracę i rozwój młodych twórców w dziedzinie edukacji, szkoleń, młodzieży i sportu – to kontynuacja europejskich programów edukacyjnych realizowanych od 1998 r. Jego celem jest wspieranie uczniów, studentów, nauczycieli, wykładowców i wolontariuszy w prowadzeniu międzynarodowych projektów służących podnoszeniu kompetencji.
Nazwa inicjatywy nawiązuje do imienia holenderskiego filozofa i teologa, humanisty, Erazma z Rotterdamu (1466-1536). Nie bez przyczyny. Erazm, jak wielu wybitnych ludzi renesansu, kształcił się w wielu ośrodkach akademickich w różnych krajach Europy, a jego poglądy na edukację przesycone były głębokim humanizmem.
Program Erasmus powstał w 1987 roku jako zakrojony na szeroką skalę europejski program wymiany studentów. Polscy studenci otrzymali do niego dostęp w 1998 roku (ówcześnie Erasmus był częścią Programu Sokrates). Mimo że jego zasięg i cele poszerzały się w kolejnych latach, główna idea pozostaje ta sama: rozwijanie międzynarodowej współpracy między uczelniami.
W latach 1995-2006 Erasmus dla szkolnictwa wyższego wchodził w skład wspólnotowego programu Sokrates, w latach 2007-2013 był częścią programu „Uczenie się przez całe życie”, a od roku 2014 jest częścią programu Erasmus+, programu Unii Europejskiej w dziedzinie kształcenia, szkoleń, młodzieży i sportu. Erasmus+ wspiera uczniów, studentów, nauczycieli i wykładowców oraz osoby dorosłe, a także wolontariuszy w realizowaniu międzynarodowych projektów służących zwiększaniu kompetencji.
Administrowaniem programem w Polsce zajmuje się Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji, która pełni rolę Agencji Narodowej Programu Erasmus+ oraz Programu Europejski Korpus Solidarności. Działa ona we współpracy z ministerstwami pełniącymi rolę tzw. władzy krajowej. Są to: Ministerstwo Edukacji Narodowej, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministerstwo Sportu i Turystyki.