14. FMR | ORESTEIA po polsku // reż. Piotr M. Wach
ORESTEIA po polsku //
Pokaz konkursowy: sobota 16.11 godz. 15:00 / Scena Klasyczna, ul. Warszawska 5 / 55 min.
Tekst i reżyseria: PIOTR MATEUSZ WACH – III rok Wydziału Reżyserii i Dramaturgii Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie
Muzyka: Michał Smajdor
Przestrzeń: Jakub Kotynia
Kostiumy: Kamila Wdowska
Choreografia: Szymon Dobosik
Obsada: Dorota Segda, Wojciech Siwek, Michalina Brzuska, Jan Marczewski, Wiktoria Wojtas, Aleksandra Stasik, Julia Dajworska, Maciej Kokot, Błażej Szymański
Spłonie tęcza na Placu Zbawiciela
A ogień straszny spadnie i na tę rodzinę
Agamemnon na robotach w dojczlandzie
Wyruszy czerwonym polonezem caro caro caro
Wzrok straci od iskier i spawania
Nie zauważy przemiany syna w pedalską poczwarę
Cztery lata poza Polską, poza ojczyzną
W tym czasie matka wykarmi syna na jadowitego węża
„W swojej pracy podjąłem próbę wpisania tekstu Ajschylosa we współczesny, polski i osobisty kontekst. Główny bohater – Orestes, dziedzic rodzinnego majątku, wraca do domu żeby zmierzyć się z demonami przeszłości, dokonać coming outu i zamordować własną matkę. Zależało mi na eksplorowaniu zagadnień związanych ze strategią narracji subwersywnych, igrania z autoteatrem i rozpracowywania jakości tragedii antycznej (m.in. poprzez określenie nowych funkcji chóru).
W tym spektaklu w sposób znaczący rozwinąłem swój autorski język teatralny, w którym punktem ciężkości nie jest klasyczna psychologia, a puls, rytm, muzyka i zmysłowość.”
Piotr Mateusz Wach
Student III roku reżyserii AST w Krakowie. Absolwent AST Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu (2015) oraz Letniej Międzynarodowej Akademii Sztuk Pięknych i Mediów w Wenecji (kierunek choreografia i performance – 2017). Pracował jako aktor, performer i choreograf w Polsce i za granicą. W Krakowie współpracował z m.in.: Narodowym Teatrem Starym, Teatrem im. J. Słowackiego i Teatrem Barakah.
„Określam się jako ekspresjonistę nowej fali, tworząc teatr na przecięciu performansu, choreografii i radykalnych strategii dramaturgicznych. Moje zainteresowania oscylują wokół intermedialności sztuki, autonomii języka i wielopoziomowych konstrukcji dramaturgicznych. Tematycznie krążę wokół irracjonalności i brutalności egzystencji ludzkiej, wplatając w to wątki autobiograficzne. Mam obsesję detalu. Lubię niejednoznaczność i błądzenie między jawą a snem.”
