12. FMR | VIRIDIANA | REŻ. LUDMIŁA DZIASEK
AT w Warszawie
VIRIDIANA
reż. Ludmiła Dziasek
sobota | 19 listopada | godz. 18:15
Scena im. Jerzego Treli | 55 min.
Reżyseria: Ludmiła Dziasek – IV r. Kierunku Reżyseria AT w Warszawie
Scenariusz: Ludmiła Dziasek na podst. improwizacji aktorskich Katarzyny Obidzińskiej, Jowity Kropiewnickiej oraz Bartosza Mikulaka
Scenografia: Barbara Mastalerz, Weronika Filipek, Konrad Wrembel
Opieka artystyczna: Maja Kleczewska
Asystentka: Ada Branecka
Choreografia: Anna Ksionek
Operator: Michał Modlinger
Obsada: Katarzyna Obidzińska, Jowita Kropiewnicka, Bartosz Mikulak, Julia Witczak, Janina Komorowska // Natalia Szczypka (zastępstwo), Dominik Rubaj, Adam Szustak, Paweł Mandziewski, Wojciech Wereśniak, Mieczysław Ostroróg
„Viridiana” spektakl inspirowany filmem Luisa Buñuela o tym samym tytule.
Punktem wyjścia do stworzenia spektaklu była chęć przeniesienia na scenę surrealistycznej wyobraźni buñuelowskiej i odczytanie na nowo fascynującego obrazu kinowego. Kluczem do rozszyfrowania historii była psychoanaliza, a scenariusz powstał podczas improwizacji aktorskich – głównym tematem tych improwizacji były stłumione mechanizmy rządzące bohaterami Viridiany. W pierwszej części spektaklu widz zostaje wprowadzony wraz z tytułową bohaterką w tajemniczy trójkąt – labirynt Minotaura (mit o Tezeuszu jest jednym z wielu symboli użytych w filmie przez Buñuela) po to, żeby w punkcie kulminacyjnym (słynna scena Ostatniej Wieczerzy) zobaczyć, jak ta misterna konstrukcja wybucha i rozpada się. Spektakl „Viridiana” zadaje pytania o konsekwencje emancypacji – na poziomie społecznym płciowym, seksualnym, kulturowym i metafizycznym. Wszystko to w estetyce oniryzmu – po to, żeby wymknąć się spod kontroli logiki.
Miłka Dziasek – IV r. KR AT w Warszawie
Urodziła się w roku 1997 w Krakowie. Ukończyła wydział Filozofii na Uniwersytecie Warszawskim w Kolegium MISH. Obecnie studiuje na IV roku reżyserii teatralnej w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W pracy twórczej najbardziej lubi ludzi z którymi pracuje. Wciela groteskę w teatr i w życie. Wielką namiętnością darzy Nabokowa, perfumy i koty.