DO DNA | reż. Ewa Kaim

DO DNA – spektakl dyplomowy absolwentek i absolwentów Wydziału Aktorskiego AST, specjalności wokalno-aktorskiej.

Reżyseria, scenariusz i opieka pedagogiczna: Ewa Kaim
Dramaturgia: Włodzimierz Szturc
Scenografia, kostiumy, projekcje i światło: Mirek Kaczmarek
Kierownictwo muzyczne i aranżacje: Dawid Sulej Rudnicki
Choreografia: Maćko Prusak
Przygotowanie wokalne: Justyna Motylska
Asystentka reżysera: Natalia Orkisz
Zdjęcia: Bartek Cieniawa

Występują: Dominika Guzek, Agnieszka Kościelniak, Weronika Kowalska, Jan Marczewski, Łukasz Szczepanowski oraz Dawid Sulej Rudnicki (fortepian, basy)

Premiera: 12 listopada 2016 r.,
Scena im. St. Wyspiańskiego, ul. Straszewskiego 22
Czas trwania: 100 min.

Pieśń zawsze wynikała z głębokiej potrzeby odnalezienia źródła mocy i tajemnicy. Wydaje się jednak, że we współczesnym świecie pieśń spoczywa w jakimś utajeniu, że jest ukryta na głębokim dnie życia – w zapomnieniu.

Chcemy sprawdzić, czy rzeczywiście zatarła się potrzeba śpiewu i potrzeba pieśni. Czy dziś jeszcze mamy pierwotną siłę powrotu do źródeł, z których wyłania się głos? Próbujemy dotrzeć do przestrzeni, z których wydobywają się pieśni. Poza chaosem małoznaczących, ale i pustych, a często agresywnych brzmień codzienności, w której żyjemy, pragniemy odnaleźć prawdziwe głosy i tony istnienia. Chcemy poprzez śpiew dowiedzieć się, czy możliwa jest jeszcze podróż do głęboko ukrytego archaicznego świata.

Do źródeł, które wysychają cicho.

Nadając naszemu spektaklowi tytuł DO DNA określiliśmy przestrzeń odnajdywania brzmień i rytmów, ku którym zmierzamy. Wydobywamy je z polskich pieśni ludowych, pieśni pierwotnych. U ich podstawy są zróżnicowane fonemy archaicznych głosek, pradawne tony i melodie. Tworzą one muzykę emocji wyrażanych w sytuacjach granicznych: śmierci, narodzin, zaślubin i rozstań, a także w stanach erotycznego pożądania i lęku przed wojną i zagładą. Brzmienia graniczne przenikają przez wszystkie żywioły: wodę, ogień, powietrze i ziemię. Wyraża je instrument ciała.

Aby wydobyć głos pierwotności trzeba iść w kierunku dna. Przywołać pozornie proste układy rytmiczne i melodyczne, które odkryli Chopin i Szymanowski. Odsłaniać archaiczne tony i dźwięki dochodząc do źródeł śpiewu, jak Lutosławski, Karłowicz, Górecki. Słuchać, ile w pieśni ludowej jest pierwotnego, wspólnego nam bólu i lęku, ile siły przyciągania i odtrącania, miłości i nienawiści, ile magii, ile przestrogi, ile rozpaczy i radości. Odnaleźć w pieśni jej kod DNA.

Do tego kodu wędrujemy.

W pierwotnym pejzażu akustycznym odkrywamy rytuały dźwięków. Ich utrwalone ślady znajdujemy w pieśniach nocy, poranka, południa, zachodu i wieczora. Autentyczność odnalezionych dawnych pieśni – wybranych z tomów dzieła Oskara Kolberga, ze zbiorów pieśni zapisanych przez księdza Władysława Skierkowskiego i wielu innych oraz zanotowanych przez nas podczas etnograficznych wędrówek – przejawia się w tematach, przez które archaiczne dźwięki są przez nas przeprowadzane. Tematy te układają się w części widowiska i są skupione wokół zasiewu i zbiorów, wesela i wojny, narodzin i śmierci, biedy i doli człowieka, a także – ofiary.

Nie śpiewamy jednak opowieści.

Śpiewamy ślady pozostawione na dnie istnienia.
Włodzimierz Szturc

Wszystkie teksty i muzyka pochodzą z oryginalnych źródeł pieśni ludowej ze zbiorów Oskara Kolberga i ks. Władysława Skierkowskiego (Puszcza Kurpiowska w Pieśni, cz. II, zeszyt drugi, Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego 3, 1931-1934) oraz ze Śpiewnika Kurpiowskiego pod red. Henryka Gadomskiego.

Spektakl otrzymał Ludwiki – krakowskie nagrody teatralne 2016 w trzech kategoriach:
• najlepszy spektakl
• najlepsza reżyseria: Ewa Kaim
• najlepsza partnerska rola męska: Łukasz Szczepanowski

Spektakl został wyróżniony Marką Radia Kraków za luty 2017.

Weronika Kowalska dostała nagrodę MARTA AWARD za najlepszą rolę żeńską na 27. Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych SETKANI/ENCOUNTER w Brnie.

Grand Prix oraz nagroda zespołowa dla DO DNA na 35. Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi.

Studenckie Nagrody Teatralne Chodźże do Teatru! za sezon 2016/2017 dla DO DNA:
– dla Agnieszki Kościelniak w kategorii Najlepsza aktorka młodego pokolenia,
– dla Łukasza Szczepanowskiego w kategorii Najlepszy aktor młodego pokolenia,
– dla całego zespołu w kategorii Najlepszy spektakl.

Ewa Kaim otrzymała nagrodę im. Stanisława Wyspiańskiego, ustanowioną przez Radę Miasta Krakowa
i Prezydenta Miasta Krakowa, za reżyserię spektaklu.

Wyróżnienie zespołowe, nagroda za pierwszoplanową rolę dla Weroniki Kowalskiej oraz nagroda publiczności na 9. Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych ITSelF w Warszawie.

Nagroda zespołowa, nagrodę ZASP „Ale Aktor!” dla Weroniki Kowalskiej oraz nagroda publiczności na XXI. Ogólnopolskim Festiwalu Komedii TALIA w Tarnowie.

Specjalna Nagroda dla Weroniki Kowalskiej na 58. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych.

recenzje:
http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/na-ludowo.html
http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/wypije-do-dna-w-tejze-chacie.htmlhttp://www.kulturatka.pl/2017/02/20/folklor-mistrzowsko-sprzedany-czyli-do-dna-w-teatrze-pwst-recenzje/
http://www.kulturatka.pl/2016/12/11/do-dna-w-teatrze-pwst-recenzja/
http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/234418.html
http://www.teatrdlawas.pl/artykuly/1030-do-zrodel
http://www.teatrdlawas.pl/artykuly/1208-postindustrialna-ludowosc
http://teatralny.pl/recenzje/sztuka-korzenna,1925.html
http://nascenie.info/dna-teatr-pwst-krakowie/
http://www.dzielnicewroclawia.pl/do-dna-recenzja/
http://www.afiszteatralny.pl/2017/07/do-dna-rez-ewa-kaim.html
http://domagalasiekultury.blog.pl/2017/07/11/alchemia-piesni-do-dna-w-rez-ewy-kaim-na-festiwalu-itself-w-warszawie/
http://festiwal.at.edu.pl/pod-prad/
http://laboratorium.wiez.pl/2017/07/06/zachwyt/